Υπάρχει η βιωματική γνώση και τα βιβλία. Συνήθως, η μια συμπληρώνει την άλλη και μοιραία τις περισσότερες φορές λειτουργούν αλληλένδετα. Όμως, υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων που η εντροπία της γνώσης τους ειναι ποιοτικότερη από τον κάθε βιβλιοφάγο, οι ταξιδιώτες.
Στα άκρα του ταξιδιού, μετά την αρχική λαχτάρα και το χνούδι της παρθενικής επαφής, αρχίζουν σιγά σιγά και πέφτουν οι γέφυρες ενος κόσμου ορατού και αοράτου σε μια νεα σκηνοθέτηση ζωής από φόρμες αντίληψης διαφορετικά ανθρώπινα μπορετής. Όλες αυτές οι νέες εικόνες, μυρωδιές, ήχοι και γεύσεις δημιουργούν ένα ψυχικό συνέπαρμα που δονεί θολά στο υποσυνείδητο μια νέα γνώση, λαξεύοντας την ύπαρξη βαθύτερα από κάθε βιβλιογραφία, μένοντας βαθιά χαραγμένη σαν γλυκόπικρη ανάμνηση. Ταυτόχρονα δημιουργεί το ερέθισμα, στο μέλλον, οι πυξίδες να γνέψουν προς νέους προορισμούς για μια ακόμα μακέτα άλλης ζωής.
Εν κατακλείδι, πλούσιος είναι αυτός που είναι πλούσιος σε διαδρομές ζωής. Ο πλούτος αυτός απαιτεί μια τεκμηρίωση, τι καλύτερο από μια φωτογραφική ανθολογία από εικόνες διαποτισμένες με εντάσεις αληθινής εμπειρίας΅; Διότι όπως είπε η Susan Sontag στο “On Photography”: “Συλλέγεις φωτογραφίες, συλλέγεις τον κόσμο”.
Γράφει ο Κωνσταντίνος Παπάζογλου Ι Αθήνα 26 Νοεμβρίου 2019
Ερασιτέχνης φωτογράφος και μέλος της φωτογραφικής ομάδας Athenian Street Stories
